LOON OP ZAND

De trip naar de Veluwe was nog maar net verteerd of er diende zich eind april al een nieuw wandelweekend aan.

Zes dappere wandelruiters, Easy Riders, vertrokken op 26 april in typisch Belgisch weer richting Loon op Zand. B&B D’n Duinwal werd de uitvalsbasis voor het weekend.

Bij aankomst mochten de paardjes eerst even bekomen in de netjes klaargemaakte stallen met lekker hooi. De ruiters zelf installeerden zich in het leuke huisje en deden de nodige krachten op met hun lunchpakket.

Ondertussen was het gestopt met regenen en kon de eerste rit worden aangevat. Een opwarmertje van 15 kilometer door duin en bos. Afwisselend qua landschap en met de nodige afwisseling tussen stap, draf en galop.

De aperitief en nadien het diner in ‘t Gommelen bij Nicole was dus meer dan verdiend. En na nog wat gezellig napraten, was het tijd om het bed op te zoeken.

De tweede dag startte met een heerlijk en uitgebreid ontbijt. Door de regen die helaas van de partij was, werd besloten wat langer van al dat lekkers te genieten. Eens de zon het van de wolken had gewonnen, was het tijd om weer in het zadel te kruipen.

Op de planning stond een wandeling van 20km door het mooie duingebied. Het was dan wel droog van boven uit, langs onder was het een heel ander verhaal. Het was de laatste 50 jaar nog nooit zo nat in de streek als nu, en dat hebben we geweten. De Brabantse Sahara, zoals het gebied wordt genoemd, was door de vele regenval van de voorbije periode herschapen tot iets wat meer weg had van Zeeland. Maar dat kon de pret niet bederven en van de nood werd een deugd gemaakt. De paardjes kregen aquatraining tijdens de wandeling en bij sommige ruiters kwam het kind in hen naar boven en er werd vrolijk door het water gereden.

Na de wandeling werden de paarden verzorgd en beloont voor hun flinke werk en nadien beloonden de ruiters zichzelf met pizza.

Niet enkel de paardjes hadden nood aan rust maar ook de ruiters konden wel wat rust gebruiken en dus zocht iedereen op tijd zijn bed op.

Ook de laatste dag startte met een heerlijk ontbijt. Na het inpakken zadelden we voor de laatste keer onze trouwe vrienden op en vertrokken we voor een rit van net geen 20 km. Ditmaal werd gekozen voor een route die hoofdzakelijk door het bos liep. Met de wind, die stevig aanwezig was, in de haren en de manen genoten we volop.

Helaas komt aan alle mooie liedjes een einde en zo ook aan dit fantastische weekend. Moe maar meer dan voldaan keerden we allemaal terug huiswaarts.

Mieke Van Cottem