Veluwe 04-2024

3-daagse in de Veluwe  

Op dinsdagochtend 9 april ontwaken 11 ruiters en amazones, verspreid door het Vlaamse land, in alle vroegte en niemand heeft last van een ochtendhumeur! Iedereen laadt zijn of haar paard in de trailer en daar gaan ze, op weg naar het grootste nationaal park van onze noorderburen: de Veluwe. 

Een dikke twee uurtjes later arriveert iedereen in Kootwijkerbroek aan het Human & Horse hotel. Paardjes uitladen en dan de slaapplaatsen voor mens en dier verdelen, dit lukt vrij vlot na wat gepuzzel. Onze trouwe viervoeters krijgen elks een ruime (lees XXL) box toegewezen met een dik bed van stro, een gevuld hooinet en daarboven buiten nog een paddock voor elk paard! Even naar de gezellige bar om onze lunch te nuttigen en dan is het hoog tijd om de streek te verkennen. We verdelen ons in twee groepen, verder genoemd als de ”diehards” (Anneke, Imelda, Ludo, Monique, Patrick en Rika) en de “easyriders” (Dominique, Eddy, Mieke, Sonja en Stef). 

Er staat en strakke, frisse wind maar het is droog.  “The die hards” vliegen er meteen stevig in voor een rit van 28 km, een mooie route door duinen en heide. De mooie paden nodigen uit voor stevige drafpartijen en lange galopades. De easyriders doen het - zoals de naam al doet vermoeden - iets rustiger. Met een goede 16 km in de benen keren zij terug naar de slaapplek. 

Na deze toffe rit, eerst de paardjes verzorgen dan zelf onder de douche. Even gezellig bijkletsen om dan met z’n allen te vertrekken voor ons diner, de sfeer zit er direct in, lekker eten in een mooie taverne, wat wil een mens nog meer… 

Daarna iedereen snel onder de wol want morgen staat er voor beide groepen een stevige rit van repectievelijk 28 en 32 km op het programma.

Woensdagmorgen weer op tijd uit de veren, de ene al wat beter uitgerust dan de andere (er bevindt zich een stevige snurker onder het gezelschap en een hengstige merrie vindt het nodig om de ganse nacht tegen de stalwand te schoppen…). Na het voederen staat er voor ons een uitgebreid en lekker ontbijt klaar. 

Om 10 u zit iedereen weer in het zadel. Vandaag onder een stralende zon en met een aangename temperatuur. We moeten onszelf en de paarden verplichten om af en toe te stappen want de wegen zij hier zo verleidelijk…  

De diehards pauzeren ’s middags aan een eetcafé, de paarden kunnen hier even rusten, een beetje eten en drinken. Deze pleisterplaats is gelegen naast een drukke spoorweg maar voor onze bom-proeve rossen geen enkel probleem. 

De easyriders hebben een picknick mee in de zadeltassen. Met behulp van een lang touw, twee bomen en een handige man werd een stopplek gefabriceerd te midden van een bos. 

Het is weer genieten van de oneindig mooie natuur en we spotten enkele edelherten en mama everzwijn met haar kroost in gestreepte pyama’s! 

Na het verzorgen van paard en ruiter, kunnen we nog nagenieten op het terras met een formidabel vergezicht en worden door de gastheer nog verwend met lekkere hapjes. We zitten in de zon, wat doet dit deugd na die lange, kletsnatte winter!  Dan even in de auto en weer heeft onze gids een leuk, gezellig plaatsje gevonden om de hongerigen te spijzen! Er wordt aan tafel wat gediscussieerd en vooral hard gelachen en veel plezier gemaakt; dag 2 krijgt weeral een 10 op 10! 

En dan breekt de laatste dag al aan… het regent ’s morgens maar de bui is over zodra we weer op pad gaan.  

“The die hards” kiezen weer voor een stevige rit van 33 km, deze keer een iets ander landschap: veelal bos en wederom vele mooie ruiterpaden. De middagstop houden we bij “Gastvrij zondag”…op donderdag, zeer gezellig. Terug in het zadel voor de laatste uurtjes in de Veluwe. Voor de easyriders zit de laatste dag er iets vroeger op. Na 18 mooie kilometers zijn zij terug op de vertrekplaats. 

Terug op onze bestemming, laten we onze vrienden nog even tot rust komen vooraleer iedereen huiswaarts keert. 

Wat hebben we genoten en wat was alles goed georganiseerd door onze gidsen! Iedereen is moe maar voldaan, nieuwe vrienden werden gemaakt. Zijt maar zeker: volgend jaar gaan we terug!